Podpowiadamy, dlaczego pienista kupka może pojawić się u niemowlaka karmionego piersią i mieszanką. Poniżej najczęstsze przyczyny. Pienista kupka u niemowlaka – przyczyny i objawy Pienista kupka o półpłynnej konsystencji to częsta postać stolca u niemowlaka i zazwyczaj nie powinna ona budzić obaw o zdrowie maluszka. 7. Ciekawostki o kupce u niemowląt. Kupa niemowlaka ma kolor czarny, gdy dziecko przyjmuje preparaty z żelazem. Buraki i szpinak zmieniają barwę stolca. Czasem do zmian w wyglądzie i zapachu przyczyniają się leki stosowane przez matkę karmiącą piersią. Alergia pokarmowa objawia się ciemnozielonymi i spienionymi kupkami. Wtedy też Szacuje się, że na alergię pokarmową narażonych jest zaledwie 0,5-2 procent dzieci karmionych piersią. Alergia u dziecka karmionego piersią – objawy alergii u dziecka. Mama karmiąca piersią niemowlę z alergią pokarmową, musi szczególnie dbać o swoją dietę, ponieważ to, co je i pije, ma wpływ na dziecko. Jeśli będzie jadła Rotawirus u dzieci i dorosłych – ile trwa choroba? Objawy zakażenia rotawirusem utrzymują się około 3-7 dni. Bywa jednak, ze rotawirus u niemowlaka wywołuje biegunkę, która może trwać nawet 10 dni. Trzeba pamiętać, że objawy rotawirusa nie pojawią się bezpośrednio po kontakcie z zarazkami, a dopiero po upływie 1-3 dni. Objawy u dorosłych zależą przede wszystkim od stanu ogólnego organizmu. W sytuacji obniżonej odporności rotawirus może atakować organizm dorosłego człowieka, wywołując ostre objawy. Najczęściej jednak biegunka i wymioty trwają około 3 dni i ustępują. Rzadko pojawia się konieczność pozajelitowego nawadniania chorego. W literaturze opisywano przypadki matek-weganek, które nie suplementowały wit. B12, co skutkowało jej niedoborem u niemowląt. I najważniejsza informacja: Unikanie nabiału w czasie ciąży i laktacji, nie zmniejsza ryzyka alergii na bmk u dziecka karmionego piersią! Nie zabezpiecza go także przed nietolerancją laktozy. Skąd biorą się wzdęcia u noworodka karmionego piersią? Mleko matki jest polecane jako najlepszy produkt do żywienia noworodków i niemowląt do 6. miesiąca życia. Następnie do 12. miesiąca życia kobiecy pokarm powinien stanowić podstawę diety malucha, a po ukończeniu 1. roku życia powinien być uzupełnieniem codziennego jadłospisu. Czasem trudno to zauważyć, bo stolec niemowlęcia karmionego naturalnie jest zwykle rzadki i nie określono dokładnej liczby stolców, przy której należy podejrzewać biegunkę. W przebiegu biegunki stolce stają się jeszcze luźniejsze, wodniste, często pieniste. Zwykle mają one nieprzyjemny zapach i mogą zawierać śluz lub krew. Jak radzić sobie z biegunką rotawirusową u dziecka? Jeśli karmisz piersią, przystawiaj malucha jak najczęściej. Jeśli malec dostaje butelkę, odstaw mieszankę na cztery godziny (po których możesz wrócić do normalnej diety), podając maluchowi w zamian picie. Powinien pić naprawdę dużo. Zaleca się 3/4 szklanki płynu na kilogram By jednak nie chorowało zbyt często, do dyspozycji rodziców jest cały arsenał środków wzmacniających odporność u dziecka. Najprostszą metodą jest regularne wychodzenie na spacer, co najmniej godzinny, najlepiej do parku albo tam, gdzie nie ma spalin. Na dworze organizm małego człowieka styka się z całą masą drobnoustrojów H712StZ. Rotawirus to jedna z najczęstszych przyczyn biegunki infekcyjnej u dzieci. Wywołuje uciążliwe objawy, szczególnie nasilone u niemowląt i maluchów do 3 lat. Sprawdź, jak rozpoznać rotawirusa i dowiedz się, jakie działania należy podjąć w razie jego wystąpienia. Na ataki rotawirusa szczególnie narażone są dzieci w wieku od 6. do 24. miesiąca życia. Wcześniej choroba zwykle nie atakuje, ponieważ przed zakażeniem chroni niedojrzały jeszcze układ pokarmowy oraz przeciwciała otrzymywane z mlekiem matki. Czynniki ryzyka Jak pokazują statystyki, rotawirus dotyka ponad 200 tysięcy polskich dzieci poniżej piątego roku życia. Tak duża liczba wynika przede wszystkim z jego specyfiki – wirus bardzo szybko się rozprzestrzenia, zarówno drogą kropelkową, jak i przez układ pokarmowy. Oznacza to, że zarazić się można nie tylko przez bezpośredni kontakt, ale również w wyniku korzystania z przedmiotów wcześniej użytkowanych przez osobę zakażoną. Rotawirusy bardzo często atakują dzieci chodzące do żłobka lub posyłane do przedszkola. Wystarczy złapać się za rękę podczas zabawy, by rotawirus zaatakował kolejnego malucha. Czy to rotawirus? Zakażenie rotawirusem daje dość charakterystyczne objawy. W pierwszej fazie temperatura ciała ulega podwyższeniu – zwykle do ok. 38oC. Jeżeli gorączce towarzyszą gwałtowne wymioty oraz biegunka, można podejrzewać infekcję rotawirusową. W przypadku biegunki dziecko może oddawać nawet 10 stolców na dobę. Najczęściej są one luźne, wodniste, zielonożółte. Zwykle nie zawierają ani śluzu, ani krwi, aczkolwiek w sporadycznych przypadkach mogą się pojawić i takie objawy. Typowymi symptomami infekcji rotawirusowej są również osłabienie i senność – wynika to z szybkiej utraty płynów i elektrolitów. Silne wymioty i biegunka u dziecka zawsze wywołują niepokój u rodziców. Warto pamiętać o kilku istotnych kwestiach związanych przede wszystkim z odżywianiem malucha. Podawaj dziecku kaszkę na wodzie, kleik ryżowy lub kukurydziany – zrezygnuj przy tym z podawania mleka modyfikowanego. Zacznij podawać probiotyki – dostaniesz je bez recepty w każdej aptece. Podawaj wodę lub lekko osłodzoną herbatę – niech dziecko pije małymi porcjami. Zrezygnuj natomiast z dopajania sokiem jabłkowym oraz herbatkami ziołowymi – napoje ułatwiające trawienie i wypróżnianie są zabronione. Wyeliminuj surowe produkty spożywcze na co najmniej dobę – niewskazane są szczególnie świeże owoce i warzywa. Zamiast nich możesz podawać gotowany ryż z marchewką. Nie dopuść do odwodnienia W przypadku infekcji rotawirusowej ogromne zagrożenie stwarza odwodnienie. Ciągła biegunka oraz wymioty sprawiają, że organizm dziecka traci zgromadzoną wodę oraz elektrolity i pierwiastki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Odwodnienie uważane jest za stan zagrażający życiu – szczególnie u niemowląt, u których utrata wody i cennych pierwiastków następuje bardzo szybko. Na odwodnienie mogą wskazywać takie objawy, jak: spierzchnięte i suche usta; zapadnięte ciemiączko oraz gałki oczne; płacz bez łez; skąpomocz. Rodzice powinni dążyć do tego, by nie dopuścić do odwodnienia, dlatego koniecznością jest podawanie dziecku odpowiedniej ilości płynów – większej niż zwykle. Jeżeli dziecko jest karmione piersią, należy przystawiać je częściej, zaś w ostateczności można dopajać wodą. Kiedy do lekarza? Infekcja rotawirusowa zawsze wymaga konsultacji z lekarzem, natomiast tylko w sporadycznych i ciężkich przypadkach koniecznością jest pobyt w szpitalu. Na oddział pediatryczny należy zgłosić się, jeśli dziecko odmawia jedzenia i picia, staje się coraz słabsze i senne. Wówczas koniecznością jest podłączenie malucha pod kroplówkę, dzięki której organizm otrzyma wszystkie niezbędne płyny pozwalające nawodnić organizm i przywrócić równowagę w gospodarce elektrolitowej. Ryzyko infekcji rotawirusowej może zmniejszyć szczepienie Jednym ze sposobów pozwalających na zmniejszenie ryzyka wystąpienia infekcji rotawirusowej jest szczepionka. Trzeba jednak mieć świadomość, że – by była odpowiednio skuteczna – musi zostać wykonana w odpowiednim czasie. Zaleca się, by szczepienie rozpocząć między 6. a 12. tygodniem życia dziecka. Chociaż szczepionka nie jest w stanie uchronić przed infekcją w 100%, na pewno pozwala zmniejszyć ryzyko choroby oraz – w razie infekcji – sprawia, że dziecko przechodzi chorobę znacznie łagodniej. Z badania kału dwumiesiecznego niemowlaka wynika ze ma rotawirusa. Kupkę robi raz dziennie lub raz na dwa dni jednak jej konsystencja jest całkiem jak woda. Jak sobie poradzić z pozbyciem z rotawirusem i kiedy unormuja się kupki? KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu Badanie kału Badanie niemowląt Pediatria Niemowlę Rotawirusy są najczęstszą przyczyną ostrych biegunek u niemowląt i małych dzieci. Choć zakażenie nimi jest łatwe do wyleczenia, bywa niebezpieczne z powodu ryzyka odwodnienia. To główna przyczyna przypadków śmiertelnych spowodowanych rotawirusami u dzieci. Jak dochodzi do zakażenia patogenami? Czym się objawia choroba? W jaki sposób ją leczyć? Rotawirusy to grupa wirusów, które są najczęstszą przyczyną biegunki wśród niemowląt i dzieci. Patogeny te należą do rodziny Reoviridae, mają wielkość od 60 do 70 nm i nie posiadają otoczki lipidowej. Genom wirusa składa się z 11 segmentów podwójnej nici RNA. Rotawirus to jeden z czynników wywołujących zapalenie żołądka i jelit u niemowląt i małych dzieci. Wyróżnia się pięć głównych grup wirusa: A, B, C, D, oraz E. Dla ludzi zakaźne są grupy A, B i C. Najbardziej powszechny jest wirus z grupy A - odpowiada za 90% wszystkich infekcji rotawirusowych u ludzi. Biegunka - jak rozpoznać problem i jak pomóc dziecku? Rotawirus - zarażanie Wirusy są wydalane z kałem podczas biegunki, ale i są obecne w kale o prawidłowej konsystencji już po jej ustąpieniu. Drobnoustroje przeżywają długi czas w środowisku i na powierzchni rąk, a do zakażenia wystarczy ich bardzo mała ilość. Już dwa dni przed wystąpieniem pierwszych objawów choroby osoba zakażona zaczyna wydzielać ze stolcem duże ilości cząstek wirusa. Niektórzy pacjenci wydalają rotawirusy w kale nawet do 7 tygodni od infekcji. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową (feralno-oralną), najczęściej: za pośrednictwem brudnych rąk, przez skażone napoje oraz produkty, które nie wymagają obróbki cieplnej, w czasie bezpośredniego kontaktu z chorym, podczas kontaktu ze skażonymi powierzchniami i przedmiotami, rzadko drogą kropelkową. Najbardziej podatne na zakażenie są dzieci poniżej 5. roku życia (szczególnie między 6. miesiącem a 2. rokiem życia), osoby dorosłe po 65. roku życia oraz cierpiące na niedobór odporności. Rotawirusy - objawy u dzieci Wirusy, które dostały się do organizmu, niszczą enterocyty wyściełające jelito cienkie, powodując rotawirusowe zakażenie przewodu pokarmowego. Choroba może mieć formę bezobjawową, łagodną i ostrą. Czas inkubacji - od momentu przedostania się wirusa do organizmu do pojawienia się pierwszych objawów - wynosi około dwóch dni. Zwykle objawia się wymiotami, niską gorączką oraz wodnistą biegunką, która trwa od czterech do ośmiu dni. W wielu przypadkach dochodzi do pojawiają się objawów infekcji dróg oddechowych. Choć zakażenia wywołane rotawirusami są łatwe do wyleczenia, na świecie z ich powodu co roku umiera kilkaset tysięcy dzieci poniżej 5. roku życia. Rotawirus u niemowlaka czy starszego dziecka może być skrajnie niebezpieczny. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego-Państwowy Zakład Higieny podaje, że rocznie w Polsce występuje 200 tysięcy zachorowań, prowadzących do 52 tysięcy porad ambulatoryjnych i 6,5 tysiąca hospitalizacji. Dzieje się tak, ponieważ ostra biegunka i brak uzupełniania płynów oraz elektrolitów może doprowadzić do odwodnienia. Na szczęście w większości przypadków następuje całkowity powrót do zdrowia. Rotawirus - objawy u dorosłych Ponieważ organizm człowieka wytwarza odporność po każdej infekcji, którą wywołały patogeny, zakażenia rotawirusowe wśród dorosłych zdarzają się rzadko. O ile pierwsza infekcja wywołuje typowe objawy, o tyle kolejne zazwyczaj przechodzą bezobjawowo lub bardzo łagodnie. Dzieje się tak, ponieważ przebycie zakażenia rotawirusem powoduje powstanie w błonie śluzowej przewodu pokarmowego swoistych przeciwciał klasy IgA. Rotawirus - leczenie Nie ma swoistego leczenia zakażeń rotawirusowych. Zwykle wystarczy doustne uzupełnianie płynów i przestrzeganie specjalnej diety, choć małe dzieci oraz osoby z upośledzoną odpornością wymagają najczęściej dożylnego podawania płynów i elektrolitów w warunkach szpitalnych. Większość dzieci, które zostają przyjęte na oddział szpitalny z powodu ostrej biegunki rotawirusowej poddawana jest badaniu na obecność rotawirusa typu A, które polega na wykryciu antygenów w kale chorego przy pomocy testu immunoenzymatycznego. Rotawirusy - zapobieganie zakażeniom Jedynym sposobem zapobiegania zakażeniom wywołanym przez rotawirusy jest stosowanie racjonalnej diety, dbanie o odporność, przestrzeganie zasad higieny oraz odpowiednia higiena przygotowywania posiłków. Co jest kluczowe? mycie rąk po skorzystaniu z toalety, po przyjściu do domu, przed posiłkiem, systematyczna dezynfekcja miejsc potencjalnie skażonych wirusem (codzienne odkażanie muszli sedesu to podstawa), stosowanie u niemowląt i małych dzieci pieluszek jednorazowych lub wielorazowych - wygotowywanych. W przypadku najmłodszych dzieci warto zakupić dziecku szczepionkę, która zawiera żywy, atenuowany wirus i jest podawana doustnie. Szczepienia powinny być podane pomiędzy 6. a 24. tygodniem życia niemowlęcia. Cały cykl składa się z 2-3 dawek podanych w odstępie przynajmniej 4 tygodni. Za zasadnością podawania szczepionki przeciwko rotawirusom przemawia bardzo duża zaraźliwość rotawirusów, powszechna wrażliwość niemowląt i małych dzieci na zakażenie oraz zagrożenie odwodnieniem. Szczepienia nie chronią w pełni przed zakażeniem. Ich rolą jest ochrona przed ciężką biegunką, która wymaga hospitalizacji.