W naszej ofercie znajduje się ponad 500 produktów wykonanych z drewna. Sklep on-line dzieli się na 9 kategorii, w których można znaleźć między innymi: Opakowania z drewna prezentowe, skrzynki na wino, skrzynki na koperty ślubne, pudełka na herbatę, drewniane koraliki, zabawki z drewna, dekory wycinane ploterem, tacki drewniane i Masa drzewna jest jak dla mnie świetna, tylko ma zbyt silny zapach przy wyrabianiu, a ja jestem uczulona na intensywne zapachy. Zapach zależy od gatunku drzewa, z którego jest pył drzewny. Chętnie bym robiła więcej, bo masa jest tania i daje spore możliwości. Warto się trochę pomęczyć, aby zrobić wyroby trwałe. Ogromne znaczenie ma również wybór odpowiedniego drewna. Dużo zależy od jego stopnia wysuszenia. Zbyt wilgotny surowiec sprawia, że ryby stają się kwaśne i są okopcone. Używamy więc tylko drewna okorowanego liściastego. Klienci znajdą u nas pełny asortyment ryb morskich łowionych w Morzu Bałtyckim. Ozdoba na piku Baranek 13 cm z drewna sklejki P4. Ozdoba wykonana z sklejki 3 mm WYMIARY: Szerokość 5,5 cm Wysokość 13 cm Idealne także do zdobienia techniką DECOUPAGE Wszystkie nasze produkty wykonane są z wysokiej jakości drewna . Możliwość wykonania innego rozmiaru oraz Graweru! Niedokończone wyroby z drewna Trociny Dekoracja drewniana 240. Stan. Nowy. 94, 26 zł. 1 Moneta. kup 10 zł taniej. darmowa dostawa. Produkt: Triangles Wood Shapes Triangular Chips DIY Craft. dostawa za 9 – 10 dni. Wyroby drewniane do domu. Nasze produkty to także pudełka drewniane oraz kufry. Pojemniki z drewna sosnowego przydadzą się w każdym domu. Możesz je wykorzystać w pokoju, przedpokoju, sypialni lub na balkonie. Wyroby z drewna do domu takie jak solidne regały dobrze sprawdzą się w łazienkach i pokojach. Do ich produkcji wykorzystujemy Produkcja Wyrobów Z Drewna. Gargasz P. JANA III SOBIESKIEGO 13, 34-480 Jabłonka. 18 265 22 05. 18 265 22 05. drewsusz.pl. Wyślij wiadomość. czwartek. Łączenia metalowe elementów drewnianych. Najprostszy, a jednocześnie najszybszy i najtrwalszy sposób łączenia drewna to ten, który uwzględnia zastosowanie elementów metalowych, takich jak gwoździe, śruby i wkręty. Bez problemu udaje się je wykorzystać w sposób ręczny albo przy użyciu elektronarzędzi, takich jak wkrętarki. Miski drewniane ręcznie robione, na tokarce do drewna. Wyroby wykonywane, bez urządzeń kopiujących z ręcznym prowadzeniem dłuta tokarskiego. Wyrób biodegradowalny, opierający się na drewnie bukowym. Modny ostatnio styl zwracający się w stronę prostych wartości i szacunku wobec przyrody. Oferta osiemu podstawowych rozmiarów mis Wyroby Toczone z Drewna Do Decoupage. Wyroby tłoczone z drewna odznaczają się niezwykłą precyzją i profesjonalnym wykonaniem. W tym przypadku warto postawić na stylowe bransoletki, pakowne skrzynki z drewna, czy też kulki drewniane pozwalające stworzyć oryginalne korale. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą już dziś. gxMPaCn. Konserwacja drewna na zewnątrz: jak i czym konserwować? Konserwacja drewna ogrodowego przedłuża jego żywotność. Jednak czy meble ogrodowe można zabezpieczyć na lata? Jak często należy je odświeżać i zabezpieczać na nowo? Eksperci Sadolin podpowiadają, jak dbać o drewno, by cieszyć się jego trwałością i pięknym wyglądem. Drewno użytkowane na zewnątrz wymaga skutecznego zabezpieczenia przed oddziaływaniem czynników zewnętrznych. Skutecznego, czyli prawidłowo zastosowanego oraz przy użyciu dobrych jakościowo wyrobów: olejów, lakierobejc lub farb. Przeczytaj, jak oraz czym konserwować drewno na zewnątrz, szczególnie drewniane meble ogrodowe, aby ich wymiana nie była konieczna jeszcze przez długie lata. Dlaczego konserwacja drewna ogrodowego to konieczność? Czy drewniane meble ogrodowe poradzą sobie bez paru podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych i renowacyjnych? Niestety nie. Niezabezpieczona powierzchnia, wystawiona na intensywne oddziaływanie negatywnych czynników atmosferycznych, jak wilgoć, deszcz, promieniowanie słoneczne czy zmienne temperatury, a poza tym rozwój pleśni, grzybów i owadów, szybko zacznie szarzeć, niszczeć i w końcu butwieć. Kiedy dojdzie do rozwarstwiania się struktury drewna, meble ogrodowe będziemy musieli spisać na straty – możliwe, że nawet po dokładnym osuszeniu i naprawieniu uszkodzonych fragmentów nie uda się ich uratować. Aby materiał, z którego wykonane zostały nasze meble ogrodowe na długo zachowały swoje walory estetyczne i wytrzymałościowe, konieczne jest zapewnienie im skutecznej oraz trwałej ochrony. Konserwacja drewna na zewnątrz jest zatem absolutnie niezbędna. Czym konserwować drewno? To jedno z podstawowych pytań, na które musimy znaleźć odpowiedź. Na rynku znajdziemy zarówno wyroby wnikające w głąb drewna, jak i tworzące powłokę na jego powierzchni, barwiące na intensywne kolory, jak i eksponujące naturalne zabarwienie drewna i piękny rysunek słojów – impregnaty, lakierobejce, oleje i farby kryjące. Jeżeli chcemy uwydatnić naturalny odcień drewna, sięgnijmy po lakierobejcę. Wśród polecanych produktów wyróżnia się przede wszystkim Sadolin Lakierobejca Extra, tworząca na tyle trwałe i wytrzymałe na warunki zewnętrzne powłoki, że z powodzeniem może być stosowana nie tylko do renowacji mebli ogrodowych, ale również zabezpieczenia drewnianej elewacji domu! Dzięki wykorzystaniu technologii FlexiGuard™ powstaje silna, elastyczna powłoka, która rozszerza się i kurczy wraz z drewnem w zależności od temperatury. Nie ma więc mowy, że zacznie się łuszczyć czy pękać. Wielu zwolenników mają również oleje. Oleje wnikają w strukturę drewna, wzmacniając je i poprawiając parametry wytrzymałościowe. Przykładem takiego produktu jest Sadolin Olej Superdeck zapewniający bardzo skuteczną ochronę przed czynnikami atmosferycznymi. Konserwacja drewna za pomocą oleju to również doskonały pomysł, jeśli zależy nam na subtelnym, naturalnym efekcie estetycznym. Jeżeli zależy nam na trwałym i skutecznym zabezpieczeniu drewna przez czynnikami zewnętrznymi, a przy tym efektownym wymalowaniu, rozważmy zastosowanie szybkoschnącej farby dekoracyjno-ochronnej Sadolin Kolory Ogrodu. Specjalna formuła podkreśla strukturę pomalowanego drewna, a bogata paleta pozwala na metamorfozę ogrodu w wybranym stylu – odważnym, pełnym soczystych barw lub stonowanym, w neutralnej kolorystyce. Ponadto farbę można stosować na inne powierzchnie: cegłę, kamień czy ceramikę ogrodową. Sadolin Kolory Ogrodu; kolory: Malinowy Sorbet, Kawałek Nieba, Czarny Bez Jak konserwować drewno? Jak powinna przebiegać konserwacja mebli ogrodowych? To, jakie kroki należy podjąć, jest ściśle uzależnione od rodzaju produktu, jaki wybraliśmy. Innych technik wymagają lakierobejce czy farby zupełnie innych zaś oleje. Wspólnym mianownikiem tego równania jest oczywiście etap przygotowania drewna do dalszych prac. Kluczowe jest dokładne oczyszczenie drewnianych mebli ze starych, łuszczących się powłok. Jeżeli do konserwacji drewna zamierzamy użyć innego rodzaju wyrobu niż poprzednio bądź sięgnęliśmy po produkty innego producenta, w pierwszej kolejności wykonajmy wymalowanie próbne. Jak i czym konserwować drewno? Drewniane meble ogrodowe możemy zabezpieczyć przynajmniej na kilka sposobów. Wybierając najlepsze metody, kierujmy się czynnikami, jakie będą oddziaływać na materiał oraz efektem wizualnym, jaki chcielibyśmy uzyskać. Tapczany tapicerowane - Wygodne i praktyczne tapczany do pokojów dziecięcych i młodzieżowych sprawdzą się w małometrażowych powierzchniach. Szybkie otwieranie i składanie siedziska jest bardzo praktyczne, ułatwia dostęp do pojemnika. Oferowane przez naszą pracownie tapczany są pokrywane różnokolorowymi i wytrzymałymi tkaninami. W ofercie również modele dwuosobowe. Zastosowanie poduszek podkreśla wypoczynkowy charakter tego mebla. Dodatkowe funkcje, pozwalają maksymalnie wykorzystać powierzchnie,(pojemniki podnoszone w różnych płaszczyznach, składane oparcia, oraz wysuwane szuflady). W ofercie znajdziecie Państwo pomysłowo wykonane modele w różnych kształtach. Tapicerstwo Rafał Stanuch 34-130 Kalwaria Zebrzydowska ul. Stolarska 19 A tel./fax 33 876 41 38 W tym dziale znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawane przez naszych klientów pytania. Jeśli nie znajdziesz tu porady dla siebie, napisz do nas. Na pewno odpowiemy ! SPIS TREŚCI: Wstęp Zakup mebli Oryginał czy falsyfikat? Ustawienie starych mebli Rodzaje drewna Kleje – klej zwierzęcy (perełka) Politury Próba kroplowa Czyszczenie mebli Czyszczenie drewna Czyszczenie malowanego drewna Usuwanie białych plam Usuwanie ciemnych plam i krążków Usuwanie plam atramentowych Chemiczne zmywanie powłok lakierniczych Usuwanie plam ze świecy Reperacja mechanicznych uszkodzeń powierzchni Usuwanie wgnieceń Wypełnianie dziur i pęknięć Użycie wosku Używanie szpachlówek Drewno syntetyczne Usuwanie przypaleń Usuwanie zadrapań Wypełnienie głębokich rys Okleinowanie Przygotowanie podkładu Przygotowanie okleiny Wykańczanie wyrobów stolarskich Przygotowanie powierzchni drewna do wykończenia Przygotowanie i nanoszenie roztworów barwników Wykończenie przezroczyste Przygotowanie do wykończenia przezroczystego Barwienie Wytrawy Woskowanie Matowanie Laserowanie Wypełnianie porów (mastykowanie) Politurowanie WSTĘP Każdy nastawiony jest na znalezienie przedmiotów w doskonałym stanie, jednak stare rzeczy (meble) zawsze wymagają konserwacji (naprawy). Dużą satysfakcję sprawia naprawa nieciekawie wyglądających staroci i przekształcenie w szlachetnie prezentujący się antyk. Wiele eksponatów wystawionych na sprzedaż poddanych było konserwacji. Jeżeli uda nam się znaleźć dobry obiekt w niezbyt zadawalającym stanie, to techniki zaprezentowane pomogą przywrócić mu dawną świetność. ZAKUP MEBLI Bardzo niewielu ludzi kupuje zabytkowe meble tylko jako egzemplarze do kolekcji. Najczęściej kupuje się lub dziedziczy stare meble, których używa się zgodnie z ich przeznaczeniem. Wiele prac renowacyjnych można wykonać samodzielnie. Jeśli mebel jest wyjątkowo cenny, lepiej zasięgnąć rady specjalisty. ORYGINAŁ CZY FALSYFIKAT? Oferowany do sprzedaży mebel może być dobrą kopią, falsyfikatem lub autentycznym zabytkiem. Kopia jest meblem wykonanym na wzór mebla zabytkowego i jako kopia sprzedawanym. Falsyfikat jest wykonany i sprzedawany z intencją oszukania nabywcy. Trzeba zwrócić uwagę na ogólny wygląd mebla. Na starym meblu widać ślady długiego używania i zniszczenia. Powierzchnia jego jest miejscami spatynowana i lekko spłowiała, a politura w miejscach najczęściej używanych może być przetarta. USTAWIENIE STARYCH MEBLI Światło i zbyt wysoka temperatura mogą zniszczyć drewniane meble, należy się zastanowić, gdzie je ustawić. Nie stawiamy mebla w miejscach bezpośredniego dostępu światła słonecznego lub w bezpośrednim sąsiedztwie grzejników. Centralne ogrzewanie powoduje przesuszenie powietrza w pomieszczeniach, co bardzo źle wpływa na meble (również na mieszkańców). Aby temu zapobiec, każdy kaloryfer powinien mieć nawilżacz. Z delikatnymi politurami należy obchodzić się bardzo ostrożnie. Nie można naczyń napełnionych płynem stawiać bezpośrednio na blacie. Każdą kroplę rozlanego płynu należy natychmiast wytrzeć. Co jakiś czas sprawdzamy, czy nie ma na meblach śladów po szkodnikach drewna. Przeglądamy przede wszystkim miejsca nie zabezpieczone – zaplecki i spody mebli. RODZAJE DREWNA Do wyrobu mebli używano wielu gatunków drewna będących w użyciu przez stulecia DĄB – beżowe lub jasnoszare drewno ciemniejszym, brązowo nakrapianym usłojeniu. Jego porowaty miąższ jest bardzo twardy. SOSNA – żółtawo kremowe drewno z beżowym, czasem bardzo szerokim usłojeniem. Ponieważ drewno łatwo pokryć fornirem, stało się ono, zaraz po dębie, materiałem najczęściej używanym do wyrobu mebli. Jakkolwiek teraz sosna wykańczana jest na wysoki połysk, to w przeszłości nigdy nie była drewnem powierzchniowym (fornirowano je lub malowano). ORZECH – kremowo brązowe tło bardzo ozdobnym, ciemnobrązowym, wpadającym w czerń usłojeniem. Najczęściej wyrabiano z niego fornir na skrzynie i szafy, ale był także używany jako materiał na krzesła i stoły. WIĄZ – drewno odporne na rozczepienie, używano go do wyrobu rzeźbionych, masywnych krzeseł Wiąz ma blado beżowe ubarwienie. KLON – ubarwione drewno ma wąski, bardzo ozdobny słój. Odmiany usłojenia takie jak „ptasie oczko” i „słój falujący” były używane produkcji dekoracyjnych fornirów. MAHOŃ – od początku XVIII stulecia, a także w wieku XIX, drewno to było materiałem bardzo popularnym, używanym do wyrobu wszystkich typów mebli. Ma on tonację kolorystyczną od czerwonej do ciemnobrązowej, a drewno jego jest bardzo ścisłe o równym usłojeniu. Ze względu na to mahoń stał się idealnym materiałem meblarskim, szczególnie do wyrobu mebli rzeźbionych. KLEJE – KLEJ ZWIERZĘCY (PEREŁKA) Spotykany najczęściej w starych połączeniach. Produkowany w formie tabliczek i perełek, które roztapia się, podgrzewając w kociołku o podwójnym dnie. Na rynku znajdują się obecnie lepsze kleje do prac stolarskich, ale klej zwierzęcy jest ciągle stosowany do prac stolarskich. – POLIOCTAN WINYLU {VIKOL} Rozpuszczalny w wodzie klej, doskonały do klejenia drewna. Ma biały kolor, dostępny powszechnie. POLITURY Wszystkie politury są zrobione z szelaku – substancji wydzielanej przez owady, rozpuszczalnej w alkoholu. Używa się kilka rodzajów szelaku. PRÓBA KROPLOWA Aby sprawdzić jakość politury, trzeba kapnąć kroplę na blat marmurowy i pozwolić Wyschnąć. Następnie sprawdzić przejrzystość politury oglądając zaschniętą krople pod światło. CZYSZCZENIE MEBLI Z upływem czasu warstwy kurzu i starych wosków osadzają się na powierzchni drewna, mebel traci kolor i wyrazistość usłojenia użytego drewna .Trzeba ten osad oczyścić i przywrócić drewnu jego piękny wygląd. Mebel może być też pomalowany. Metoda jego czyszczenia będzie zależała od tego, jak głęboko zanieczyszczenie wniknęło w warstwę politury a nawet drewna. CZYSZCZENIE DREWNA Tłusty brud można usunąć miękką szmatką nasączoną płynem składającym się z czterech części benzyny ekstrakcyjnej i jednej części oleju lnianego. Płyn ten czyści politurę woskową i nie szkodzi okładzinie [fornirowi]. Czyszcząc trzeba zmieniać co pewien czas szmatę, aby wcierać płyn czystą powierzchnią materiału. Jeżeli mebel jest bardzo brudny, trzeba użyć waty drucianej o gradacji 000, nasączonej tym samym płynem. Nie należy przyciskać zbyt mocno waty i czyścić wzdłuż słoja, aby nie naruszyć oryginalnej powłoki. Po czyszczeniu wytrzeć powierzchnię czystą szmatą nasączoną benzyną ekstrakcyjną. Na czysty mebel nałożyć nową warstwę wosku lub politury. CZYSZCZENIE MALOWANEGO DREWNA Aby usunąć brud z mebla malowanego lub lakierowanego zmyj drewno ciepłą wodą z mydłem. Nie polewaj powierzchni zbyt obficie wodą, ponieważ może ona przeniknąć łączeń i rozłożyć klej. Czyść wilgotną szmatką, myjąc z góry na dół, co zapobiegnie tworzeniu zacieków. Wytrzyj meble delikatnie szmatą moczoną w czystej wodzie, a następnie wytrzyj go do sucha. USUWANIE BIAŁYCH PLAM Białe zacieki i plamy są wynikiem zanieczyszczenia politury. Może je spowodować woda, alkohol, zmywacz do paznokci itp. Zbyt wysoka temperatura też powoduje plamy. Aby je usunąć, można użyć płynu do polerowania metalu lub lakieru samochodowego. Zmoczoną w płynie szmatką zetrzyj warstwę politury poniżej poziomu zaplamienia. Przed powtórnym politurowaniem sprawdź dokładnie – przyglądając się powierzchni z kilku stron- czy nie pozostały żadne ślady zaplamienia. USUWANIE CIEMNYCH PLAM I KRĄŻKÓW Woda, która dostanie się pod warstwę lakieru, pozostawia ciemne plamy. Usunięcie lakieru substancją do polerowania metalu może okazać się wystarczające, często jednak trzeba całkowicie usunąć politurę na fragmencie powierzchni, a nawet bielić drewno. Kiedy drewno zostanie oczyszczone ze starej powłoki, przy lekkim zaplamieniu skuteczne są rozpuszczone w gorącej wodzie kryształy kwasu szczawiowego. Zmywaj go czystą wodą. Pracuj w rękawicach ochronnych unikaj zachlapania innych części mebla lub ubrania. Aby usunąć poważniejsze zaplamienia, zastosuj fabryczne dwuczęściowe wybielacze. Połóż pierwszą warstwę roztworu szczotką ze szczeciny lub nylonowego włosia i pozostaw na około 20 minut, następnie połóż drugą warstwę. Po mniej więcej 4 godzinach zetrzyj preparat z powierzchni wilgotną szmatą; przygotuj roztwór wody i octu – jedna łyżeczka od herbaty octu w około 50 cm3 wody- i zneutralizuj nim powierzchnię. USUWANIE PLAM ATRAMENTOWYCH Jeżeli atrament nie przenikną w głąb politury, przetrzyj plamę środkiem do polerowania metali. Jeśli nie da to pożądanego rezultatu, użyj alkoholu metylowego, który czyści niektóre atramenty i tusze artystyczne. Namoczoną w alkoholu szmatką pocieraj miejsce plamy, używaj alkoholu bardzo ostrożnie, ponieważ rozpuszcza także politurę. Nie osiągnąwszy pozytywnego rezultatu , musisz usunąć politurę używając alkoholu metylowego lub preparatu do usuwania powłok, następnie usuń plamę wybielaczem używając małego pędzla. Wypunktuj wybielone miejsce odpowiednim kolorem bejcy i ponownie połóż politurę. CHEMICZNE ZMYWANIE POWŁOK LAKIERNICZYCH Istnienie wiele przemysłowych metod zdejmowania lakierów zarówno z drewna jak i z metalu. Większość z nich wymaga kąpieli w gorącej wodzie oczyszczonej, a następnie spłukania wodą. Jest to zabieg mogący doprowadzić do zniszczenia mebla, ponieważ osłabia łączenia, odstaje fornir, rozszczepia lite drewno i powoduje spęczenie usłojenia. Są jednak inne chemiczne metody nie wymagające zanurzania obiektu w sodowej kąpieli; chemiczne zmywacze na zimno nie uszkadzają połączeń i nie rozszczepiają drewna. Podnoszą jednak lekko usłojenie i wymagają dodatkowego szlifowania. Przed zastosowaniem preparatu zawsze zasięgnij porady producenta i nigdy nie poddawaj temu procesowi wartościowych obiektów. USUWANIE PLAM ZE ŚWIECY Jeśli wosk ze świecy kapnie na mebel, poczekaj aż zastygnie i usuń go paznokciem lub plastikową szpachelką. Pozostałości usuń zmywaczem, a następnie przetrzyj środkiem do polerowania mebli. REPERACJA MECHANICZNYCH USZKODZEŃ POWIERZCHNI KMeble ulegają wielu mechanicznym uszkodzeniom – mogą być wgniecione, zadrapane, odtłuszczone. Na starym meblu ślady te są nie tylko uszkodzeniami, ale również dowodami wieku i autentyczności. Wytwórcy falsyfikatów poddają meble zabiegom „postarzającym” – przypalają powierzchnię lutownicą, uderzają kamieniami, łańcuchem, kaleczą nożem. Odnawiając oryginalny, stary mebel trzeba podjąć decyzję, czy pozostawić ślady zużycia, czy też starannie je usunąć. USUWANIE WGNIECEŃ Aby usunąć wgniecenie w litym drewnie, połóż na uszkodzone miejsce mokry kompres z płótna i podgrzewaj go elektryczną szpachelką dokładnie w miejscu uszkodzenia. Para wodna nawilży tkankę drzewną, podnosząc zgniecione włókna do ich poprzedniego poziomu. Niestety, zabieg ten niszczy lakier i politurę; po wyschnięciu trzeba to miejsce lekko przeszlifować i ponownie pokryć politurą. WYPEŁNIANIE DZIUR I PĘKNIĘĆ Wypełnienie dziury nie stanowi problemu, ponieważ nie zmienia ona swych rozmiarów. Pęknięcia natomiast, będące wynikiem kurczenia się drewna na skutek zbyt małej wilgotności powietrza mogą się zamknąć, gdy warunki ulegną zmianie i drewno trochę napęcznieje. Jeśli posiadany przez wiele lat mebel nie wykazuje tendencji do zmian, można bez obaw wypełnić pęknięcia i szpary w łączeniach. Jeśli jest to jednak nowy nabytek , trzeba pozostawić go na pewien czas w zaplanowanym dla niego miejscu, co pozwoli drewnu „przyzwyczaić się” do nowych warunków. Pęknięcia i rozspojenia należy raczej sklejać niż je kitować. Wybór materiałów użytych do wypełniania zależy od rozmiarów uszkodzenia. Przy punktowaniu naprawy trzeba bardzo starannie dobierać kolory. UŻYCIE WOSKU Wosk jest idealnym materiałem do wypełniania otworów po szkodnikach drewna. Wymieszaj małą szpachlą elektryczną kredki woskowe, aby dobrać odpowiedni kolor. Kiedy wosk ostygnie, wciskaj kawałki masy woskowej w otworki za pomocą noża lub dłuta. Następnie wypoleruj naprawiane miejsca odwrotna stroną papieru ściernego i pokryj je politurą. UŻYWANIE SZPACHLÓWEK Do wypełniania dużych dziur trzeba użyć fabrycznie produkowanej szpachlówki, która jest sprzedawana w sklepach z chemia gospodarczą i artykułami malarskimi w kolorach przypominających barwę różnych gatunków drewna. Aby dokładnie dobrać kolor, można dodać odrobinę bejcy. Oczyść i lekko podetnij brzegi ubytku, aby spowodować lepszą przylepność, następnie wciśnij szpachlówkę ostrzem wzdłuż. Po całkowitym wyschnięciu, wyszlifuj szpachlówkę bardzo drobnym papierem ściernym. DREWNO SYNTETYCZNE Jest to produkowana syntetycznie szpachlówka dająca bardzo twarde kity, które doskonale wypełniają ubytki na wystających krawędziach i narożnikach. Nałóż masę na ubytek za pomocą noża i odpowiednio ją uformuj. Kiedy zwiąże, doszlifuj brzegi zgodnie z oryginalnym kształtem. USUWANIE PRZYPALEŃ Jeżeli przypalony jest tylko lakier, możesz przetrzeć go pastą do polerowania metalu. Jeśli uległo przypaleniu drewno, to należy wyciąć odbarwione miejsce ostrym, półokrągłym ostrzem, a następnie wypełnić ubytek szpachlówką; płytki ubytek wystarczy wypełnić kilkoma warstwami politury. Powrót do spisu treściight="2" /> WYKOŃCZENIE PRZEZROCZYSTE Przy stosowaniu wykończenia przezroczystego należy dobierać drewno o ładnej barwie i rysunku. Wykończenie przezroczyste stosuje się do wyrobów o dużych walorach estetycznych, przede wszystkim w meblarstwie i wykończeniu wnętrz. Drewno wykańczane przezroczystymi materiałami malarsko-lakierniczymi musi posiadać jednolite zabarwienie, osišgnięte albo drogą barwienia, albo przez oczyszczenie i wybielanie. PRZYGOTOWANIE DO WYKOŃCZENIA PRZEZROCZYSTEGO Bielenie i zmywanie żywic -jeżeli wyroby wykończane sš na jasny kolor, należy usunąć plamy powstałe z przebicia klejem lub inne zanieczyszczenia i doprowadzić drewno do równomiernego zabarwienia, co uzyskuje się przez bielenie drewna. Przed bieleniem należy jeszcze usunšć żywicę (sosna), gdyż żywica występująca na powierzchni, powoduje skażenie wykończenia, jak zmatowienie politury, odpryskiwanie powłoki oraz żółknięcie farb i emalii. Żywice można wyługować 5% roztworem sody kaustycznej, terpentynš i benzyną. Po wyługowaniu należy zmydloną żywicę kilkakrotnie zmyć ciepłš wodą, lekko zakwaszoną kwasem octowym. Plamy od smaru i oliwy zmywa się benzyną. Do bielenia drewna używa się 15% roztworu wody utlenionej z dodatkiem amoniaku w takiej ilości, aby roztwór uzyskał silny zapach. Do bielenia można też stosować 6-10% roztwór kwasu szczawiowego lub mieszaninę: kwas siarkowy-20g, kwas szczawiowy 15g, nadtlenek sodu 25g, woda 1 litr. Roztwory nanosi się na powierzchnię szczotkami z trawy i zmywa się roztworem sody lub mydła, aby usunąć pozostałości substancji wybielających. Czynności te należy wykonywać w gumowych rękawiczkach. BARWIENIE O ile zachodzi konieczność zmiany naturalnego koloru drewna, stosujemy barwienie drewna. Zmianę barwy można uzyskać na drodze barwienia barwnikami lub po przez działanie tzw. wytrawami, stanowiącymi sole metali, które reagują chemicznie z garbnikami i nadajš drewnu określoną barwę. Barwniki stosowane do drewna mogą być pochodzenia naturalnego lub stanowić produkty syntetyczne. Obecnie stosuje się przeważnie barwniki syntetyczne. Nazwy barwników do drewna odpowiadajš barwie drewna, które imitują np. barwnik orzechowy, mahoniowy, palisandrowy i inne. Do barwienia drewna stosuje się zazwyczaj wodne roztwory barwników, rzadziej alkoholowe. Roztwory alkoholowe stosowane sš tylko wtedy, gdy zachodzi konieczność szybkiego wysuszenia zabarwionej powierzchni lub w celu otrzymania intensywniejszych odcieni. WYTRAWY Powodują zmianę barwy drewna drogą reagowania chemicznie z garbnikami, sš to roztwory soli metali. Zabarwienie przez wytrawienie jest trwałe wówczas, gdy drewno zawiera dużo garbników (np. dšb, buk, orzech i inne liściaste). Dla tych gatunków wystarczy nanieść tylko raz roztwór wytrawy, jest to jednostopniowe trawienie. W stosunku do drewna ubogiego w garbniki (np. gatunki iglaste) konieczne jest stosowanie trawienia dwustopniowego, polegajšcego na wstępnym powleczeniu powierzchni drewna roztworem soli metali i substancji garbnikowej (czyli tzw. wytrawę wstępnš), a następnie roztworem soli metalu (czyli tzw. wytrawę wtórną). Ostateczna barwa ustala się w cišgu kilkunastu lub nawet 24 godzin, od chwili naniesienia wytrawy wtórnej. Wytrawy wnikają w drewno głębiej od barwników, mniej blakną i podkreślajš rysunek drewna. Odcienie wytraw sš delikatne – mniej jaskrawe. Stosuje się też odymianie drewna tj. przyciemnianie jego barwy przez działanie par amoniaku, zachodzące wskutek reakcji amoniaku z garbnikami. Przed barwieniem lub trawieniem powierzchnia drewna musi być zupełnie oczyszczona i nie może wykazywać uszkodzeń mechanicznych. WOSKOWANIE Należy do wykończenia matowego. Do woskowania stosuje się wosk pszczeli, roślinny lub mineralny z terpentyną lub benzyną. Mieszaninę woskową nanosi się równomiernie. Pokrytą powierzchnię pozostawia się w ciepłym pomieszczeniu (30-40’C) przez 1-2 godzin w celu lepszego wsiąkania mieszaniny w drewno, po czym naniesioną warstwę rozciera się wzdłuż włókien gąbką, czystym suchym suknem lub szczotką o krótkiej szczecinie. Po ostatecznym roztarciu warstwy suszy się powierzchnię tak długo, aż całkowicie odparują lotne składniki. Do wysuszenia benzynowo-woskowego pokrycia przy temp. 10-200 C wystarczy 2-3 godziny; terpentynowo-woskowe – schnie przy tej samej temperaturze 24 godziny. MATOWANIE Do matowania używa się matyn olejowych; są to pasty, przygotowane ze spirytusowych roztworów żywic mieszanych i gęstego pokostu. Powierzchnia wyrobu musi być dobrze oszlifowana. Matynę nanosi się za pomocą szczotki, pędzla lub sukna. Kiedy matyna wyschnie wyciera się powierzchnię tamponem z końskiego włosia, po czym pokrywa się ponownie bardziej rozcieńczonym roztworem matyny oraz znów przeciera się ją tamponem z końskiego włosia. Nanoszenie matyn olejowych na powierzchnie jest dość trudne, przez co ich zastosowanie jest ograniczone. LASEROWANIE Polega na pokryciu powierzchni olejem lnianym lub pokostem; bywa też ostatecznym wykończeniem wyrobu. Stosowane jest ono przeważnie do wykończenia mebli lub boazerii. Wykończenie to daje powierzchni drewna piękny, ciemny odcień i lekki matowy połysk. Wykonuje się je w sposób następujący: pokost lub olej miesza się z terpentyną (1/3 terpentyny) i w stanie gorącym nanosi się dwu lub trzykrotnie na wykończoną powierzchnię; zanim naniesie się następnš warstwę należy poprzednio dobrze wysuszyć i oszlifować powierzchnię. Ten rodzaj wykończenia nie nadaje się do dębu gdyż dębina pod działaniem zawartych w pokoście sykatyw – ciemnieje. WYPEŁNIANIE PORÓW (mastykowanie) Wypełnianie porów przeprowadza się w celu zakrycia porów drewna oraz w celu zmniejszenia chłonności powierzchni drewna; pozwala to na zaoszczędzenie lakierów i politur. W tym celu używa się specjalnych gruntów, nazywanych gruntami stolarskimi lub mastykami. Mastyki sš to mieszaniny, składające się z pokostu, terpentyny, lakieru olejowego, sykatywy oraz „pumeksu”. Do drewna o małych porach nie stosuje się wypełniaczy, natomiast w czasie politurowania poddaje się drobno sproszkowany pumeks lub kredę, Proces wypełniania porów przeprowadza się następująco: mastykę nanosi się równomiernie na powierzchnię wyrobu za pomocš pędzla, szmatki lub szczotki, następnie wciera się tamponem w pory drewna. Tampon należy silnie naciskać ręką. Po wypełnieniu porów usuwa się z powierzchni nadmiar gruntu, wysusza, a powierzchnię wysuszoną szlifuje się papierem ściernym nr 140-180 tak, aby grunt pozostał w porach. Należy zwrócić uwagę na wszystkie pory aby były one wypełnione. Kity – używa się ich do wyrównania pęknięć, szpar i zagłębień widocznych na powierzchni drewna. Kity, stosowane przed wykończeniem przezroczystym nie powinny zakrywać naturalnego rysunku drewna i być dobrane pod względem barwy. Kit nanosi się szpachlą, a nadmiar po przyschnięciu szlifuje się. Najczęściej stosuje się: 1)kit z rzadkiego kleju glutynowego i maczki drzewnej – do wyrobów politurowanych, 2)kit z rzadkiego glutanowego lub kazeinowego i mielonej kredy – do wyrobów malowanych, 3)kit z pokostu i mielonej kredy – pod farby i emalie olejne, 4)kit z kalafonii, wosku i ochry – do wyrobów ciesielskich. POLITUROWANIE Jest rodzajem wykończenia wyrobów stolarskich najwyższej jakości. Celem politurowania jest nadanie powierzchni wyrobu trwałej gładkości i lustrzanego połysku. Podkreśla ono rysunek drewna – słoje roczne i sploty włókien. Uwidaczniajš się jednak wszystkie wady, jak plamy, rysy, nierówności; dlatego też powierzchnia, przeznaczona do politurowania , musi być przygotowana bez zarzutu. Poszczególne części wyrobu należy politurować oddzielnie. Do politurowania używa się roztworów zwanych politurami. Politura składa się z żywicy (szelaku) i rozpuszczalnika (spirytusu). Do politurowania jasnych wyrobów należy stosować szelak bielony. Szelak rozpuszcza się w alkoholu etylowym przez 10-12 godzin. Wykańczanie politurą szelakową stosuje się tylko do wyrobów, przeznaczonych do eksploatacji wewnątrz pomieszczeń. Politurowani polega na kolejnym Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich prywatności